-
1 dawać
I. vt\dawać komuś napiwek jdm Trinkgeld geben\dawać komuś łapówkę jdm Bestechungsgeld geben, jdn bestechen4) ( przyznać) koncesję, zezwolenie erteilen; kredyt gewähren, einräumen; gwarancję, ochronę gewähren; rękojmię leisten; pracę geben; władzę übertragen\dawać komuś rozwód jds Ehe scheiden [ lub auflösen]\dawać komuś ślub jdn mit jdm trauen\dawać komuś posadę jdn anstellen, jdn in Stellung nehmen5) ( przekazać do wykonania)\dawać buty do szewca/radio do naprawy Schuhe beim Schuster abgeben/ein Radio reparieren lassen6) ( wystąpić)\dawać koncert/przedstawienie geben\dawać znać o sobie osoba: von sich wissen lassen, sich +akk melden8) ( umożliwić)daj mi skończyć lass mich ausredendajmy na to nehmen wir an, gesetzt den Falldaj mi spokój lass mich in Ruhedaj spokój! lass das!, lass es sein!nie było mu dane dożyć tej chwili ihm war es nicht vergönnt, diesen Moment mitzuerleben [ lub zu erleben]\dawać komuś do zrozumienia, że... jdm zu verstehen geben, dass...\dawać komuś wolną rękę jdm freie Hand geben\dawać komuś znać jdn wissen lassen, jdn benachrichtigen\dawać radę [coś zrobić] es schaffen [etw zu tun]\dawać sobie radę z czymś mit etw zurechtkommen\dawać słowo sein Wort geben [ lub verpfänden]\dawać komuś w twarz jdm eine Ohrfeige geben\dawać za wygraną sich +akk geschlagen geben, kapitulierenII. vrnie daj się! lass dich nicht unterkriegen! ( fam)2) ( być możliwym)to się da zrobić das lässt sich machen, das ist möglichtego się nie da zrobić das lässt sich nicht machen, das ist unmöglichbrać, ile się da nehmen, soviel man nur kann -
2 dawać
dawać (daję) < dać> (dam) geben; hergeben; dowód liefern; okazję bieten; zysk abwerfen; lekcje, informacje erteilen; wyraz verleihen; cień, ofiarę spenden; koncesję, zezwolenie erteilen; kredyt, ochronę gewähren; ogłoszenie aufgeben;dawać do naprawy reparieren lassen;dawać spokój k-u jemanden in Ruhe lassen;dawać do zrozumienia zu verstehen geben;dawać sobie spokój sich zufrieden geben (z I mit D);nie dawać spokoju keine Ruhe geben;dawać sobie radę zurechtkommen (z I mit D);dawać za wygraną sich geschlagen geben;dawać popalić k-u fam. jemanden zusammenstauchen;dawać znać Bescheid sagen;dawać znać o sobie von sich hören lassen;dawać się (być możliwym) (inf +) lassen;(nie) dawać się otworzyć sich (nicht) öffnen lassen;dawać się słyszeć zu hören sein;dawać się we znaki k-u jemandem zusetzen;nie dawać się sich nicht unterkriegen lassen -
3 odradzać
\odradzać komuś coś jdm von etw abraten2.I. vt1) ( odnawiać) erneuernII. vr1) ( odnawiać się) sich +akk erneuern -
4 panować
panować [panɔvaʨ̑]vi2) ( rządzić)\panować nad kimś/czymś über jdn/etw herrschen, jdn/etw beherrschen\panować nad sytuacją Herr der Lage sein\panować nad namiętnościami seine Leidenschaften beherrschen\panować nad sobą sich +akk beherrschen5) < perf za-> ( szerzyć się) terror: herrschen; zwyczaje, poglądy: sich +akk verbreiten, herrschen
См. также в других словарях:
dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
rada — ż IV, CMs. radzie; lm D. rad 1. «to, co się doradza, porada; sposób zaradzenia czemuś» Dobra, mądra, praktyczna, życzliwa, cenna, przyjacielska rada. Potrzebować, szukać, zasięgać rady. Pomagać, służyć komuś radą. Prosić kogoś o radę. Słuchać… … Słownik języka polskiego
radzić — ndk VIa, radzićdzę, radzićdzisz, radź, radzićdził, radzićdzony 1. «udzielać komuś rad; doradzać, zalecać» Radzono mu wyjechać i odpocząć. 2. «wspólnie omawiać coś, zastanawiać się, jak postąpić, jak coś załatwić; obradować, debatować, naradzać… … Słownik języka polskiego
bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… … Słownik frazeologiczny
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
bok — m III, D. u, N. bokkiem; lm M. i 1. «prawa albo lewa strona tułowia człowieka lub zwierzęcia» Położyć się na prawym boku. Przewracać się z boku na bok. Wziąć się pod boki. Zawiesić miecz u boku. ◊ Coś jest pod bokiem «coś jest bardzo blisko, do… … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
lądować — ndk IV, lądowaćduję, lądowaćdujesz, lądowaćduj, lądowaćował «osiągać ląd opuszczając się z góry (np. samolotem); osiadać na ziemi, wysiadać na ląd» Samolot ląduje. przen. «zacząć dawać sobie radę, zwłaszcza pod względem finansowym; wydobywać się… … Słownik języka polskiego
niemały — niemałyali «dość duży; spory» Niemały ogród. Niemałe mieszkanie. Niemały majątek. Niemały koszt. Niemałe zyski. Niemałe zmartwienia. Dawać sobie radę z niemałym trudem. Coś odegrało niema … Słownik języka polskiego